Ξυπνάς με πόνο. Λίγο όμως, όχι όσο χθες και είσαι ευγνώμων.
Σκέφτεσαι πως τελικά μόνο μέσα από τη σύγκριση μαθαίνει κανείς ή εκτιμά.
Πρέπει να χάσεις ότι πήρες ποτέ δεδομένο, πρέπει να ξεχάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Περνάς τη μέρα πιστεύοντας πως αυτό το τίποτα που κάνεις είναι αρκετό.
Ρωτάς τον εαυτό σου τι θέλει, τι θέλει για τροφή, για σκέψη, για όνειρο.
-μια μέρα ακόμα- έχεις πίστη στη ζωή, μην το ξεχνάς.
Αδειάζεις το μυαλό σου που αντιστέκεται,
κι εύχεσαι να κερδίσεις κάτι από αυτή την απώλεια.
No comments:
Post a Comment