I wish I was the Rainbow.

Ακόμα να έρθει η Άνοιξη και δεν λέει να μου περάσει η δίψα για χρώματα. Θέλω να στολιστώ με όλα, ροζ, κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, κίτρινο, μπλε! 

Στο δρόμο για να καρναβαλιστώ ετεροχρονισμένα λοιπόν έχω μία ανεξήγητα υπέροχη διάθεση σήμερα και σκέφτομαι πόσο διαφορετικοί και πιο ευτυχισμένοι θα είμασταν όλοι αν το γέλιο και η χαρά ήταν η συνήθης κατάστασή μας και όχι η πλέον σπανίζουσα αποκάλυψη. 

Ο ανθισμένος και φωτισμένος από ουράνια τόξα δρόμος για την αισιοδοξία και την αγάπη ακόμα και με τις μικρές του εμφανίσεις θα έπρεπε να μας ελκύει, να μας καλεί και να μας θυμίζει ότι μάλλον κάτι δεν κάνουμε σωστά τις μέρες που τον βλέπουμε να αχνοφαίνεται πίσω από μουντά και γκρίζα σύννεφα. 

Το ουράνιο τόξο είναι ένα πολύχρωμο οπτικό και μετεωρολιγικό φαινόμενο, κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό φως στον ουρανό. Το φαινόμενο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης και αποτελεί ένα παράδειγμα διάθλασης, μετά από ανάκλαση. 

Συνοψίζοντας λοιπόν τα λεγόμενα της φίλης μας της Wikipedia, προτείνω ένα πρίσμα ανά χείρας απ' εδώ και μπρος!

Στις μικρές μου αναλαμπές λοιπόν καταλήγω πως ό,τι δεν μας ευχαριστεί πρέπει να το αλλάζουμε ή να μας αλλάζουμε για να γίνουν όλα φωτεινότερα. 

Και αν όλο μαύρο, μαύρο το βαρέθηκες, άρπαξε το πινέλο και κάντο φούξια αμέσως! 

Holy Mary MOTHER Of God.

Πριν απο λίγες μέρες γιόρταζαν όλες οι γυναίκες αλλά εγώ θα ήθελα να επικεντρωθώ σε μία μόνο συγκεκριμένη ιδιότητα, ίσως τη σημαντικότερη, από την πληθώρα που κατέχουν. 

Τα χαρακτηριστικά που τους δίνει η ιδιότητα αυτή είναι η ατέλειωτη υπομονή, η ανύπαρκτη απελπισία, η συνεχής δραστικότητα, η ετοιμότητα, η ανύπαρκτη ψυχραιμία για μικρά πράγματα και η αναπάντεχη ύπαρξή της άλλες φορές, η τάση τους να πνίγονται σε μία κουταλιά νερό ενώ έχουν κολυμπήσει και τα έχουν καταφέρει σε τρικυμίες και λοιπές θαλασσοταραχές, η διασκεδαστική τους αφηρημάδα, η ικανότητά τους να κάνουν οτιδήποτε τόσο καθαρό και μυρωδάτο, όπως δεν θα μπορούσαμε ποτέ εμείς ακόμα και αν χρησιμοποιούσαμε όλα τα σαπούνια και όλα τα μπαχάρια μαζί, η ευκολία με την οποία συγκινούνται και βάζουν τα κλάμματα,  η ανιδιοτελής και αστείρευτη προσφορά τους όσον αφορά τα πάντα. Τα πάντα όμως. 

Κυριότερο όμως και πιο μαγικό απ' όλα είναι η Αγάπη που ποτέ δεν φαίνεται να τελειώνει ότι και να γίνει, ότι και να κάνουμε. Είναι σαν ένας δείκτης που με το χρόνο μόνο ανεβαίνει, επειδή δεν μπορούμε ποτέ να γίνουμε λιγότερο παιδιά τους, δεν μπορούμε ποτέ να αναιρέσουμε ότι ήμασταν μέρος τους για εννιά μήνες και θα βρίσκουμε καταφύγιο σε αυτές για τα υπόλοιπα εννιακόσια χρόνια, γιατί δεν μπορεί κανείς να αναιρέσει ότι εκείνες μας έδωσαν ζωή.

Ξέρω ότι η ημέρα της Μητέρας είναι το Μάιο, αλλά πραγματικά δεν μπορούσα να περιμένω δύο μήνες.

Χαρίστε της και κανένα λουλούδι καμιά φορά, η αγάπη τους και γι' αυτά είναι ανεξήγητα μεγάλη.

Δεν ξέρω ακόμα μάτια μου.

Πρώτα απ' όλα θα ευχηθώ καλό μήνα σε όλους μου τους αγαπημένους! Ήρθε ο Μάρτης και μένει ακόμα ένα μικρό βήμα πριν να υποδεχτούμε την υπέροχη Άνοιξη, της οποίας τα χρώματα και την ελπίδα προσμένω καρτερικά. 

Οφείλω να παραδεχτώ πως έχω ένα μικρό έλλειμα σε αποθέματα ελπίδας τελευταία καθώς ορισμένες λύσεις που περιμένω να έρθουν χρόνο με το χρόνο φαίνονται να αρνούνται πεισματικά να μου χτυπήσουν την πόρτα.

Δυστυχώς δεν ανήκω σε εκείνους τους ευλογημένους ανθρώπους που γεννήθηκαν ξέροντας τον σκοπό τους σε αυτόν τον κόσμο, αδυνατώντας να με φανταστώ να εξασκώ οποιοδήποτε σχεδόν από τα διαδεδομένα επαγγέλματα. Έτσι μην έχοντας ανακαλύψει την κλίση μου ακόμα αγωνιώ καθημερινά για το πιθανό αποκαλυπτικό ερέθισμα που ίσως μου αλλάξει τη ζωή.

Κάποιες φορές εύχομαι να μπορούσα να βρω την απάντησή μου σε κάποιο τεστ προσωπικότητας στο internet ή σε ένα βιβλίο ή σε κάποιον άνθρωπο με τον οποίο θα μπορούσα να ταυτιστώ. Μα τίποτα τέτοιο δεν συνάντησα ως τώρα.

Υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν έχω δει και δοκιμάσει. Μην μου ζητάτε να διαλέξω από τετρημένες και μετρημένες στα δάχτυλα επιλογές. Κρίμα δεν είναι;

Είναι τόσες οι εμπειρίες που περιμένουν τον καθένα να τις ζήσει κι εγώ ούτε μικρό μέρος τους δεν έχω αγγίξει ακόμα. Ίσως αυτή την Άνοιξη να ανθίσουν μερικές μαζί με τ' άλλα.