Και νά σου που έφτασαν σαν τσούρμο.
Ανθίσαν πάλι των κήπων τα λουλούδια
και ήρθε η Άνοιξη, η αγαπημένη, για επίσκεψη.
Ορθώθηκε η ψυχή μου και πνίγηκε η ψευτιά,
εκείνη η ψυχρή, δαιμονισμένη,
κι έσυρε μαζί της όλα τα τυπικά γεια σας και καλό βράδυ.
Μόνο άνοιξαν τα χέρια μου και τους αγκάλιασαν σφιχτά,
τόσο που αγγίξαν οι καρδιές μάς,
να θυμηθούν πως από πάντα αγαπιούνταν, κουρνιασμένες.
Mα αρχίσαν σιγά σιγά να φεύγουν πάλι
και σήμερα και χθες και τη Δευτέρα
κι έμεινε πίσω η γνώριμη εκείνη μελαγχολία.
Κράτα λοιπόν τα χαμόγελα που σου χάρισαν
ReplyDeleteκαι αντάλλαξε τα με όσους βλέπεις εδώ ακόμη.
Κράτα τα φρέσκα για να τα χαρίσεις για άλλη μια
φορά στα λουλούδια τις άνοιξης σου μόλις ξανανθίσουν...
P.S. "άγγιξαν οι καρδιές μας" φράση πιο ζεστή από αναμμένο τζάκι.
Always a pleasure hearing from you dear :)
ReplyDeleteI've been waiting for a new post of yours too!
O re gamoto glykeia pou eisai ores ores! :)
ReplyDeleteαγαπώ και το ξέρεις <3
ReplyDeleteElpizo mexri ta 50 mas-pou eipame ti tha kanoume-na min exeis allaksei sto elaxisto!
ReplyDeleteΑναπόφευκτες οι ρυτίδες και η εμμηνόπαυση :/
ReplyDeleteSe poion kosmo opou oi kardies aggizoun yparxoun rytides...?
ReplyDelete